In Londen sprak ik samen met Kim Bui en Alison Quigley over waar we nu staan na vier jaar strijden tegen de misstanden in het turnen. Het werd een interactieve bijeenkomst met Q&A, omdat er veel vragen uit het publiek kwamen.
Hoe ga je om met tegenstrijdige meningen? De één heeft het wel zo ervaren, de ander niet? En welke maatregelen/ straffen zijn er uitgedeeld in ons land?
Zeer interessante vragen. Internet staat er vol mee hoe Nederland juridisch heeft gefaald trainers te beboeten voor hun daden. Daarover heb ik verteld. Schrijnend was dat in Engeland dus ook geen enkele trainer beboet is, ze gaan allemaal vrijuit. De tegenstrijdige meningen hebben te maken met dat iedereen het anders beleefd én niet iedereen in dezelfde fase zit van verwerking. Bij mij ging het balletje pas echt rollen toen ik moeder werd. Ondanks dat ik in het turnen zelf al wist dat het niet klopte, besefte ik mij toen pas écht dat het kindermishandeling was in het turnen. Ook hebben actieve sporters vaak een andere mening. Hierover vertelde ik dat zolang een turnster nog in het systeem zit en belangen heeft (zoals het behalen van een teamplek of de Olympische Spelen), zij wel op past met een andere mening te geven dan wat is toegestaan. Daarbij kan je eigenlijk pas terugkijken op hoe iets is geweest als je uit het systeem bent en er een tijdje afstand van hebt genomen. In de topsport, en al helemaal in het turnen, is het zo’n gesloten systeem dat het misschien wel sektarisch te noemen is. Daar binnen ben je blind voor alles. Pas wanneer je eruit bent, ga je het zien.
Kim Bui en Alison Quigley vertelden ook over hun strijd in hun eigen land. Kim Bui heeft een boek geschreven (45 Sekunden) en zich uitgesproken bij het Duitse Parlement dat er dingen zeker niet goed zijn gegaan in het turnen. Hierna werd ze met een lange nek aangekeken. Zij had iets gedaan wat niet is toegestaan: je uitspreken. En met Alison net zo. Zij strijdt al vier jaar in Australië en voert continu gesprekken met instanties. Maar je uitspreken en hard maken voor deze duistere kant van de sport, betekent niet dat je automatisch gehoord en geloofd wordt. Er spelen vaak veel belangen bij organisaties.
Ook spraken wetenschapper Paulo David (Zwisterland) en documentairemaker Pierre- Emmanuel (Frankrijk) over de gevaren van een doorgeslagen prestatiecultuur en waar zij in hun strijd om kindermishandeling in de sport bespreekbaar te maken d.m.v. wetenschappelijke onderzoeken en een documentaire tegen aan lopen. Zij hebben een documentaire gemaakt over kindermishandeling in de sport in samenwerking met Gymnasts 4 Change.
